супастаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супастаўле́нне супастаўле́нні
Р. супастаўле́ння супастаўле́нняў
Д. супастаўле́нню супастаўле́нням
В. супастаўле́нне супастаўле́нні
Т. супастаўле́ннем супастаўле́ннямі
М. супастаўле́нні супастаўле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)