супадпарадкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| супадпарадкава́нне | |
| супадпарадкава́ння | |
| супадпарадкава́нню | |
| супадпарадкава́нне | |
| супадпарадкава́ннем | |
| супадпарадкава́нні |
Іншыя варыянты: супадпара́дкаванне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)