супадпарадкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. супадпарадкава́нне
Р. супадпарадкава́ння
Д. супадпарадкава́нню
В. супадпарадкава́нне
Т. супадпарадкава́ннем
М. супадпарадкава́нні

Іншыя варыянты: супадпара́дкаванне.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)