сумяшча́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сумяшча́льнік | сумяшча́льнікі | |
сумяшча́льніка | сумяшча́льнікаў | |
сумяшча́льніку | сумяшча́льнікам | |
сумяшча́льніка | сумяшча́льнікаў | |
сумяшча́льнікам | сумяшча́льнікамі | |
сумяшча́льніку | сумяшча́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)