сумле́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сумле́нніца | сумле́нніцы | |
| сумле́нніцы | сумле́нніц | |
| сумле́нніцы | сумле́нніцам | |
| сумле́нніцу | сумле́нніц | |
| сумле́нніцай сумле́нніцаю |
сумле́нніцамі | |
| сумле́нніцы | сумле́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)