суле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| суле́нне | суле́нні | |
| суле́ння | суле́нняў | |
| суле́нню | суле́нням | |
| суле́нне | суле́нні | |
| суле́ннем | суле́ннямі | |
| суле́нні | суле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)