сула́гернік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сула́гернік | сула́гернікі | |
| сула́герніка | сула́гернікаў | |
| сула́герніку | сула́гернікам | |
| сула́герніка | сула́гернікаў | |
| сула́гернікам | сула́гернікамі | |
| сула́герніку | сула́герніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)