сула́гернік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сула́гернік сула́гернікі
Р. сула́герніка сула́гернікаў
Д. сула́герніку сула́гернікам
В. сула́герніка сула́гернікаў
Т. сула́гернікам сула́гернікамі
М. сула́герніку сула́герніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)