суко́снік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| суко́снік | суко́снікі | |
| суко́сніка | суко́снікаў | |
| суко́сніку | суко́снікам | |
| суко́снік | суко́снікі | |
| суко́снікам | суко́снікамі | |
| суко́сніку | суко́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)