суко́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| суко́ннік | суко́ннікі | |
| суко́нніка | суко́ннікаў | |
| суко́нніку | суко́ннікам | |
| суко́ннік | суко́ннікі | |
| суко́ннікам | суко́ннікамі | |
| суко́нніку | суко́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)