сукватэ́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
сукватэ́рніца | сукватэ́рніцы | |
сукватэ́рніцы | сукватэ́рніц | |
сукватэ́рніцы | сукватэ́рніцам | |
сукватэ́рніцу | сукватэ́рніц | |
сукватэ́рніцай сукватэ́рніцаю |
сукватэ́рніцамі | |
сукватэ́рніцы | сукватэ́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)