сукватэ́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сукватэ́рнік | сукватэ́рнікі | |
сукватэ́рніка | сукватэ́рнікаў | |
сукватэ́рніку | сукватэ́рнікам | |
сукватэ́рніка | сукватэ́рнікаў | |
сукватэ́рнікам | сукватэ́рнікамі | |
сукватэ́рніку | сукватэ́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)