сука́мернік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сука́мернік | сука́мернікі | |
| сука́мерніка | сука́мернікаў | |
| сука́мерніку | сука́мернікам | |
| сука́мерніка | сука́мернікаў | |
| сука́мернікам | сука́мернікамі | |
| сука́мерніку | сука́мерніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)