суйма́ць
‘супакойваць, стрымліваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| суйма́ю | суйма́ем | |
| суйма́еш | суйма́еце | |
| суйма́е | суйма́юць | |
| Прошлы час | ||
| суйма́ў | суйма́лі | |
| суйма́ла | ||
| суйма́ла | ||
| Загадны лад | ||
| суйма́й | суйма́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| суйма́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)