сузабудо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сузабудо́ўшчык сузабудо́ўшчыкі
Р. сузабудо́ўшчыка сузабудо́ўшчыкаў
Д. сузабудо́ўшчыку сузабудо́ўшчыкам
В. сузабудо́ўшчыка сузабудо́ўшчыкаў
Т. сузабудо́ўшчыкам сузабудо́ўшчыкамі
М. сузабудо́ўшчыку сузабудо́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)