суднабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суднабудаўні́к суднабудаўнікі́
Р. суднабудаўніка́ суднабудаўніко́ў
Д. суднабудаўніку́ суднабудаўніка́м
В. суднабудаўніка́ суднабудаўніко́ў
Т. суднабудаўніко́м суднабудаўніка́мі
М. суднабудаўніку́ суднабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)