судачыня́ць
‘забяспечваць узаемадзеянне каго-небудзь, чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| судачыня́ю | судачыня́ем | |
| судачыня́еш | судачыня́еце | |
| судачыня́е | судачыня́юць | |
| Прошлы час | ||
| судачыня́ў | судачыня́лі | |
| судачыня́ла | ||
| судачыня́ла | ||
| Загадны лад | ||
| судачыня́й | судачыня́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| судачыня́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)