судачыне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
судачыне́нне | судачыне́нні | |
судачыне́ння | судачыне́нняў | |
судачыне́нню | судачыне́нням | |
судачыне́нне | судачыне́нні | |
судачыне́ннем | судачыне́ннямі | |
судачыне́нні | судачыне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)