судатыкне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. судатыкне́нне судатыкне́нні
Р. судатыкне́ння судатыкне́нняў
Д. судатыкне́нню судатыкне́нням
В. судатыкне́нне судатыкне́нні
Т. судатыкне́ннем судатыкне́ннямі
М. судатыкне́нні судатыкне́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)