суб’екты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суб’екты́ўны суб’екты́ўная суб’екты́ўнае суб’екты́ўныя
Р. суб’екты́ўнага суб’екты́ўнай
суб’екты́ўнае		 суб’екты́ўнага суб’екты́ўных
Д. суб’екты́ўнаму суб’екты́ўнай суб’екты́ўнаму суб’екты́ўным
В. суб’екты́ўны (неадуш.)
суб’екты́ўнага (адуш.)		 суб’екты́ўную суб’екты́ўнае суб’екты́ўныя (неадуш.)
суб’екты́ўных (адуш.)
Т. суб’екты́ўным суб’екты́ўнай
суб’екты́ўнаю		 суб’екты́ўным суб’екты́ўнымі
М. суб’екты́ўным суб’екты́ўнай суб’екты́ўным суб’екты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)