суб’ектывава́ны
прыметнік, адносны
суб’ектывава́ны | суб’ектывава́ная | суб’ектывава́нае | суб’ектывава́ныя | |
суб’ектывава́нага | суб’ектывава́най суб’ектывава́нае |
суб’ектывава́нага | суб’ектывава́ных | |
суб’ектывава́наму | суб’ектывава́най | суб’ектывава́наму | суб’ектывава́ным | |
суб’ектывава́ны ( суб’ектывава́нага ( |
суб’ектывава́ную | суб’ектывава́нае | суб’ектывава́ныя ( суб’ектывава́ных ( |
|
суб’ектывава́ным | суб’ектывава́най суб’ектывава́наю |
суб’ектывава́ным | суб’ектывава́нымі | |
суб’ектывава́ным | суб’ектывава́най | суб’ектывава́ным | суб’ектывава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)