суб’е́кт

‘прадмет суджэння’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суб’е́кт суб’е́кты
Р. суб’е́кта суб’е́ктаў
Д. суб’е́кту суб’е́ктам
В. суб’е́кт суб’е́кты
Т. суб’е́ктам суб’е́ктамі
М. суб’е́кце суб’е́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)