субстанты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. субстанты́ўны субстанты́ўная субстанты́ўнае субстанты́ўныя
Р. субстанты́ўнага субстанты́ўнай
субстанты́ўнае		 субстанты́ўнага субстанты́ўных
Д. субстанты́ўнаму субстанты́ўнай субстанты́ўнаму субстанты́ўным
В. субстанты́ўны (неадуш.)
субстанты́ўнага (адуш.)		 субстанты́ўную субстанты́ўнае субстанты́ўныя (неадуш.)
субстанты́ўных (адуш.)
Т. субстанты́ўным субстанты́ўнай
субстанты́ўнаю		 субстанты́ўным субстанты́ўнымі
М. субстанты́ўным субстанты́ўнай субстанты́ўным субстанты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)