субстантывава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. субстантывава́ны субстантывава́ная субстантывава́нае субстантывава́ныя
Р. субстантывава́нага субстантывава́най
субстантывава́нае		 субстантывава́нага субстантывава́ных
Д. субстантывава́наму субстантывава́най субстантывава́наму субстантывава́ным
В. субстантывава́ны (неадуш.)
субстантывава́нага (адуш.)		 субстантывава́ную субстантывава́нае субстантывава́ныя (неадуш.)
субстантывава́ных (адуш.)
Т. субстантывава́ным субстантывава́най
субстантывава́наю		 субстантывава́ным субстантывава́нымі
М. субстантывава́ным субстантывава́най субстантывава́ным субстантывава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)