субліма́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
субліма́тар | субліма́тары | |
субліма́тара | субліма́тараў | |
субліма́тару | субліма́тарам | |
субліма́тар | субліма́тары | |
субліма́тарам | субліма́тарамі | |
субліма́тары | субліма́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)