стэрэатыпава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
стэрэатыпава́ны | стэрэатыпава́ная | стэрэатыпава́нае | стэрэатыпава́ныя | |
стэрэатыпава́нага | стэрэатыпава́най стэрэатыпава́нае |
стэрэатыпава́нага | стэрэатыпава́ных | |
стэрэатыпава́наму | стэрэатыпава́най | стэрэатыпава́наму | стэрэатыпава́ным | |
стэрэатыпава́ны ( стэрэатыпава́нага ( |
стэрэатыпава́ную | стэрэатыпава́нае | стэрэатыпава́ныя ( стэрэатыпава́ных ( |
|
стэрэатыпава́ным | стэрэатыпава́най стэрэатыпава́наю |
стэрэатыпава́ным | стэрэатыпава́нымі | |
стэрэатыпава́ным | стэрэатыпава́най | стэрэатыпава́ным | стэрэатыпава́ных |
Кароткая форма: стэрэатыпава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)