стэрэанаву́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
стэрэанаву́шнік | стэрэанаву́шнікі | |
стэрэанаву́шніка | стэрэанаву́шнікаў | |
стэрэанаву́шніку | стэрэанаву́шнікам | |
стэрэанаву́шнік | стэрэанаву́шнікі | |
стэрэанаву́шнікам | стэрэанаву́шнікамі | |
стэрэанаву́шніку | стэрэанаву́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)