стэнатыпі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стэнатыпі́чны стэнатыпі́чная стэнатыпі́чнае стэнатыпі́чныя
Р. стэнатыпі́чнага стэнатыпі́чнай
стэнатыпі́чнае		 стэнатыпі́чнага стэнатыпі́чных
Д. стэнатыпі́чнаму стэнатыпі́чнай стэнатыпі́чнаму стэнатыпі́чным
В. стэнатыпі́чны (неадуш.)
стэнатыпі́чнага (адуш.)		 стэнатыпі́чную стэнатыпі́чнае стэнатыпі́чныя (неадуш.)
стэнатыпі́чных (адуш.)
Т. стэнатыпі́чным стэнатыпі́чнай
стэнатыпі́чнаю		 стэнатыпі́чным стэнатыпі́чнымі
М. стэнатыпі́чным стэнатыпі́чнай стэнатыпі́чным стэнатыпі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)