стэнатыпі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стэнатыпі́стка стэнатыпі́сткі
Р. стэнатыпі́сткі стэнатыпі́стак
Д. стэнатыпі́стцы стэнатыпі́сткам
В. стэнатыпі́стку стэнатыпі́стак
Т. стэнатыпі́сткай
стэнатыпі́сткаю		 стэнатыпі́сткамі
М. стэнатыпі́стцы стэнатыпі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)