стэнатыпі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стэнатыпі́ст стэнатыпі́сты
Р. стэнатыпі́ста стэнатыпі́стаў
Д. стэнатыпі́сту стэнатыпі́стам
В. стэнатыпі́ста стэнатыпі́стаў
Т. стэнатыпі́стам стэнатыпі́стамі
М. стэнатыпі́сце стэнатыпі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)