стыхі́йна-дыялекты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стыхі́йна-дыялекты́чны стыхі́йна-дыялекты́чная стыхі́йна-дыялекты́чнае стыхі́йна-дыялекты́чныя
Р. стыхі́йна-дыялекты́чнага стыхі́йна-дыялекты́чнай
стыхі́йна-дыялекты́чнае		 стыхі́йна-дыялекты́чнага стыхі́йна-дыялекты́чных
Д. стыхі́йна-дыялекты́чнаму стыхі́йна-дыялекты́чнай стыхі́йна-дыялекты́чнаму стыхі́йна-дыялекты́чным
В. стыхі́йна-дыялекты́чны (неадуш.)
стыхі́йна-дыялекты́чнага (адуш.)		 стыхі́йна-дыялекты́чную стыхі́йна-дыялекты́чнае стыхі́йна-дыялекты́чныя (неадуш.)
стыхі́йна-дыялекты́чных (адуш.)
Т. стыхі́йна-дыялекты́чным стыхі́йна-дыялекты́чнай
стыхі́йна-дыялекты́чнаю		 стыхі́йна-дыялекты́чным стыхі́йна-дыялекты́чнымі
М. стыхі́йна-дыялекты́чным стыхі́йна-дыялекты́чнай стыхі́йна-дыялекты́чным стыхі́йна-дыялекты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)