сты́раксавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
сты́раксавыя | |
сты́раксавых | |
сты́раксавым | |
сты́раксавыя | |
сты́раксавымі | |
сты́раксавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)