стыпендыя́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стыпендыя́тка стыпендыя́ткі
Р. стыпендыя́ткі стыпендыя́так
Д. стыпендыя́тцы стыпендыя́ткам
В. стыпендыя́тку стыпендыя́так
Т. стыпендыя́ткай
стыпендыя́ткаю		 стыпендыя́ткамі
М. стыпендыя́тцы стыпендыя́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)