стымулю́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стымулю́ючы стымулю́ючая стымулю́ючае стымулю́ючыя
Р. стымулю́ючага стымулю́ючай
стымулю́ючае		 стымулю́ючага стымулю́ючых
Д. стымулю́ючаму стымулю́ючай стымулю́ючаму стымулю́ючым
В. стымулю́ючы (неадуш.) стымулю́ючую стымулю́ючае стымулю́ючыя (неадуш.)
Т. стымулю́ючым стымулю́ючай
стымулю́ючаю		 стымулю́ючым стымулю́ючымі
М. стымулю́ючым стымулю́ючай стымулю́ючым стымулю́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)