стыко́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стыко́ўчы стыко́ўчая стыко́ўчае стыко́ўчыя
Р. стыко́ўчага стыко́ўчай
стыко́ўчае		 стыко́ўчага стыко́ўчых
Д. стыко́ўчаму стыко́ўчай стыко́ўчаму стыко́ўчым
В. стыко́ўчы (неадуш.)
стыко́ўчага (адуш.)		 стыко́ўчую стыко́ўчае стыко́ўчыя (неадуш.)
стыко́ўчых (адуш.)
Т. стыко́ўчым стыко́ўчай
стыко́ўчаю		 стыко́ўчым стыко́ўчымі
М. стыко́ўчым стыко́ўчай стыко́ўчым стыко́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)