стыко́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стыко́вачны стыко́вачная стыко́вачнае стыко́вачныя
Р. стыко́вачнага стыко́вачнай
стыко́вачнае		 стыко́вачнага стыко́вачных
Д. стыко́вачнаму стыко́вачнай стыко́вачнаму стыко́вачным
В. стыко́вачны (неадуш.)
стыко́вачнага (адуш.)		 стыко́вачную стыко́вачнае стыко́вачныя (неадуш.)
стыко́вачных (адуш.)
Т. стыко́вачным стыко́вачнай
стыко́вачнаю		 стыко́вачным стыко́вачнымі
М. стыко́вачным стыко́вачнай стыко́вачным стыко́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)