стыкава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стыку́ю стыку́ем
2-я ас. стыку́еш стыку́еце
3-я ас. стыку́е стыку́юць
Прошлы час
м. стыкава́ў стыкава́лі
ж. стыкава́ла
н. стыкава́ла
Загадны лад
2-я ас. стыку́й стыку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час стыку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)