сты́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сты́днік | сты́днікі | |
| сты́дніка | сты́днікаў | |
| сты́дніку | сты́днікам | |
| сты́дніка | сты́днікаў | |
| сты́днікам | сты́днікамі | |
| сты́дніку | сты́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)