стывідо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стывідо́рны стывідо́рная стывідо́рнае стывідо́рныя
Р. стывідо́рнага стывідо́рнай
стывідо́рнае		 стывідо́рнага стывідо́рных
Д. стывідо́рнаму стывідо́рнай стывідо́рнаму стывідо́рным
В. стывідо́рны (неадуш.)
стывідо́рнага (адуш.)		 стывідо́рную стывідо́рнае стывідо́рныя (неадуш.)
стывідо́рных (адуш.)
Т. стывідо́рным стывідо́рнай
стывідо́рнаю		 стывідо́рным стывідо́рнымі
М. стывідо́рным стывідо́рнай стывідо́рным стывідо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)