стывідо́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
стывідо́р | стывідо́ры | |
стывідо́ра | стывідо́раў | |
стывідо́ру | стывідо́рам | |
стывідо́ра | стывідо́раў | |
стывідо́рам | стывідо́рамі | |
стывідо́ру | стывідо́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)