сту́хлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сту́хлены сту́хленая сту́хленае сту́хленыя
Р. сту́хленага сту́хленай
сту́хленае
сту́хленага сту́хленых
Д. сту́хленаму сту́хленай сту́хленаму сту́хленым
В. сту́хлены (неадуш.)
сту́хленага (адуш.)
сту́хленую сту́хленае сту́хленыя (неадуш.)
сту́хленых (адуш.)
Т. сту́хленым сту́хленай
сту́хленаю
сту́хленым сту́хленымі
М. сту́хленым сту́хленай сту́хленым сту́хленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)