сту́жачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сту́жачнік | сту́жачнікі | |
| сту́жачніка | сту́жачнікаў | |
| сту́жачніку | сту́жачнікам | |
| сту́жачніка | сту́жачнікаў | |
| сту́жачнікам | сту́жачнікамі | |
| сту́жачніку | сту́жачніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)