сту́жачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сту́жачнік сту́жачнікі
Р. сту́жачніка сту́жачнікаў
Д. сту́жачніку сту́жачнікам
В. сту́жачніка сту́жачнікаў
Т. сту́жачнікам сту́жачнікамі
М. сту́жачніку сту́жачніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)