стрыкну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стрыкну́ стрыкнё́м
2-я ас. стрыкне́ш стрыкняце́
3-я ас. стрыкне́ стрыкну́ць
Прошлы час
м. стрыкну́ў стрыкну́лі
ж. стрыкну́ла
н. стрыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. стрыкні́ стрыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час стрыкну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)