стрые́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| стрые́чнік | стрые́чнікі | |
| стрые́чніка | стрые́чнікаў | |
| стрые́чніку | стрые́чнікам | |
| стрые́чніка | стрые́чнікаў | |
| стрые́чнікам | стрые́чнікамі | |
| стрые́чніку | стрые́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)