стрыгуно́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
стрыгуно́к | стрыгункі́ | |
стрыгунка́ | стрыгунко́ў | |
стрыгунку́ | стрыгунка́м | |
стрыгунка́ | стрыгунко́ў | |
стрыгунко́м | стрыгунка́мі | |
стрыгунку́ | стрыгунка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)