стрыгу́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
стрыгу́н | стрыгуны́ | |
стрыгуна́ | стрыгуно́ў | |
стрыгуну́ | стрыгуна́м | |
стрыгуна́ | стрыгуно́ў | |
стрыгуно́м | стрыгуна́мі | |
стрыгуне́ | стрыгуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)