стрыгу́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| стрыгу́н | стрыгуны́ | |
| стрыгуна́ | стрыгуно́ў | |
| стрыгуну́ | стрыгуна́м | |
| стрыгуна́ | стрыгуно́ў | |
| стрыгуно́м | стрыгуна́мі | |
| стрыгуне́ | стрыгуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)