стру́шчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стру́шчу стру́шчым
2-я ас. стру́шчыш стру́шчыце
3-я ас. стру́шчыць стру́шчаць
Прошлы час
м. стру́шчыў стру́шчылі
ж. стру́шчыла
н. стру́шчыла
Загадны лад
2-я ас. стру́шчы стру́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час стру́шчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)