стру́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стру́ннік стру́ннікі
Р. стру́нніка стру́ннікаў
Д. стру́нніку стру́ннікам
В. стру́нніка стру́ннікаў
Т. стру́ннікам стру́ннікамі
М. стру́нніку стру́нніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)