структу́рна-сінтаксі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. структу́рна-сінтаксі́чны структу́рна-сінтаксі́чная структу́рна-сінтаксі́чнае структу́рна-сінтаксі́чныя
Р. структу́рна-сінтаксі́чнага структу́рна-сінтаксі́чнай
структу́рна-сінтаксі́чнае		 структу́рна-сінтаксі́чнага структу́рна-сінтаксі́чных
Д. структу́рна-сінтаксі́чнаму структу́рна-сінтаксі́чнай структу́рна-сінтаксі́чнаму структу́рна-сінтаксі́чным
В. структу́рна-сінтаксі́чны (неадуш.)
структу́рна-сінтаксі́чнага (адуш.)		 структу́рна-сінтаксі́чную структу́рна-сінтаксі́чнае структу́рна-сінтаксі́чныя (неадуш.)
структу́рна-сінтаксі́чных (адуш.)
Т. структу́рна-сінтаксі́чным структу́рна-сінтаксі́чнай
структу́рна-сінтаксі́чнаю		 структу́рна-сінтаксі́чным структу́рна-сінтаксі́чнымі
М. структу́рна-сінтаксі́чным структу́рна-сінтаксі́чнай структу́рна-сінтаксі́чным структу́рна-сінтаксі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)