стру́г

‘інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стру́г стругі́
Р. стру́га струго́ў
Д. стру́гу струга́м
В. стру́г стругі́
Т. стру́гам струга́мі
М. стру́зе струга́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)