струбі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
струблю́ | стру́бім | |
стру́біш | стру́біце | |
стру́біць | стру́бяць | |
Прошлы час | ||
струбі́ў | струбі́лі | |
струбі́ла | ||
струбі́ла | ||
Загадны лад | ||
струбі́ | струбі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
струбі́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)