струбі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. струблю́ стру́бім
2-я ас. стру́біш стру́біце
3-я ас. стру́біць стру́бяць
Прошлы час
м. струбі́ў струбі́лі
ж. струбі́ла
н. струбі́ла
Загадны лад
2-я ас. струбі́ струбі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час струбі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)