струбцы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. струбцы́нка струбцы́нкі
Р. струбцы́нкі струбцы́нак
Д. струбцы́нцы струбцы́нкам
В. струбцы́нку струбцы́нкі
Т. струбцы́нкай
струбцы́нкаю
струбцы́нкамі
М. струбцы́нцы струбцы́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)